Carnaval en andere wetenswaardigheden

Bon dia!
Vandaag is het maandag 27 februari, Carnavalsmaandag. Het overgrote deel van Aruba is vrij, al is Super Food uiteraard wel open. De scholen zijn ook dicht, al hebben wij geen voorjaarsvakantie zoals in NL. De meiden zijn straks met Pasen weer 1,5 week vrij (13-23 april)en tussendoor nog wat extra feestdagen. Zoals 18 maart, Dag van de Vlag, die gevierd op vrijdag 17 maart, scheelt weer een extra vrije dag voor de overheid. Koningsdag zijn ze ook vrij en de dag erna op vrijdag ook, plus maandag 1 mei. Dag van de Arbeid. En dan nog Hemelvaart op 25 mei en vrijdag 26 mei. Dus niet echt aaneengesloten vakantie, maar wel veel vrij. En dan door naar de zomervakantie, die op 7 juli begint.

Wat is er allemaal gebeurd de laatste maanden? Ik heb er een baantje bij. Bij iemand die appartementen verhuurd voor particulieren. Ik houd de verschillende websites bij en daarnaast doe ik de administratie. Veel uurtjes kunnen vanuit huis gedaan worden en 1x in de week op een avond werk ik bij hem thuis aan de administratie. Blijf ik toch een beetje in mijn vakgebied.
In september zijn mijn ouders op vakantie geweest en hebben ze de verjaardagen van Marcel en Jeske meegevierd. Geen zieken deze keer, dus iedereen heeft genoten!

Eind september werden we gewaarschuwd voor orkaan Matthew. Dat betekende hamsteren.... Ook wij hadden uit voorzorg extra water ingeslagen, zaklampen gekocht, kaarsjes, noem maar op. Ik wilde die week nog tanken, hele eiland overgereden omdat er overal lange rijen stonden. Het leek wel of het op de bon was. Ik heb dit nog nooit meegemaakt. Gelukkig had ik uiteindelijk wel een volle tank. Maar zoals in NL ook wel voorkomt, uiteindelijk viel het reuze mee. Het heeft wel vreselijk geregend, waarbij de auto's door de straten dreven! Misschien hebben jullie ook het piepkleine item wel op het NOS journaal gezien. Er was een gedeelte met een tankstation dat echt helemaal onder water stond. Auto's tot aan dak onder water. Bij ons viel het reuze mee. Wel was deze storm een voorbode van een lange periode met heel veel regen. Die periode duurde tot eind januari. Achter ons is de knoek (soort platteland). Dat bestond eerst uit wat bomen, maar vooral dorre grond. Maar het werd steeds groener en het is nu 1 grote grasvlakte. Helaas ook veel ondiepe plassen die niet opdroogden, dus ons huis was 1 groot muggenparadijs. We zijn echt helemaal lek geprikt. Maar ook dat is gelukkig weer verleden tijd. In al dat onkruid zitten ook veel slangen en kikkers. Ik heb al 2 kleine slangen doodgeslagen (ze komen altijd als Marcel aan het werk is) en van de week zagen we een sapo. Die zijn giftig en vooral voor honden gevaarlijk. Marcel heeft tijdens de vervaardiging van een loungeset van pallethout ook een boa gevonden die lekker lag te slapen in het hout. Toen was ik gelukkig niet thuis. Hij heeft m een nekslag gegeven. Maar je vindt met regelmaat van de klok dode boa's langs de weg, die zijn aangereden. Bah!

Door het slechte weer kon ook Sinterklaas niet aankomen, de zee was te ruw. Toen zou de Sint de dag erna komen... helaas, Die straat lag helemaal onder water. Uiteindelijk maakte de Sint een week voor 5 december nog een kleine rondgang door de stad. Dat was een afgang.
December is altijd een drukke periode bij SF, maar vooral de week voor de kerst is het superdruk. Hele rijen voor de kassa. Ook bij mij op kassakantoor is het dan heel druk. Er zijn meer dan 80 kassa's die allemaal in gebruik zijn en allemaal geteld moeten worden. Vanaf half december begonnen we achter te lopen en dus heb ik januari en begin februari wat extra uren gedraaid om de achterstand weg te werken.

Marcel is afgelopen week naar Amerika geweest. Hij heeft daar deelgenomen aan de jaarlijkse "Meat Conference" in Dallas. Eerst een paar dagen Dallas met o.a bezoeken aan supermarkten (een walhalla wat betreft glutenvrij), en na een paar dagen door naar Amarillo. Daar stonden bezoeken aan de Amerikaanse SVO (SlagersVakOpleiding), te weten de West Texan University, een grote slachterij en een immens veebedrijf op het programma. Bij dat bedrijf houden ze momenteel 82,000 koeien met een totale capaciteit van 90,000 koeien. Bij de slachterij worden dagelijks 7,000 koeien geslacht. Het was echt gigantisch. Hij heeft een geweldige week achter de rug! Natuurlijk heeft hij ook nog tijdens de schaarse vrije tijd een bezoek gebracht aan de vele Outletmalls en wat leuke, maar vooral goedkope, merkkleding aangeschaft.

In januari was Noor jarig, zij werd ook alweer 5 jaar, een hele dame. Ze zit op de kleuterschool en komt thuis met liedjes in Papiamento. s Ochtends als ik haar naar school breng, dan is het geweldig om te zien hoe ze communiceert met de lokale en Spaanstalige kinderen in de klas. Dat gaat echt spelenderwijs en ze praat dan echt Papiamento.

De laatste weken stonden hier op Aruba in het teken van Carnaval. Dat is een enorm volksfeest, waar naast lokalen toch ook veel Nederlanders aan meedoen. Je kunt je aansluiten bij 1 van de vele carnavalsverenigingen. Elk jaar is er een ander thema. Elke carnavalsvereniging heeft een eigen kleur en eigen kleding. Die pakjes worden op maat gemaakt en zelf moet je deze oppimpen met kralen en steentjes en lampjes. Dat kan echt aardig in de papieren lopen, soms kost een pakje maar zo Afl. 2,000.- (voor het gemak delen door 2 dan heb de je europrijs). Je moet ook betalen om mee te lopen. Langs de route zijn allemaal kavels. Je kunt je inschrijven voor een kavel en dan krijg je een bepaalde plek toegewezen. Hele bouwwerken worden er dan neergezet, om maar de beste plek te hebben tijdens de parade. Er zijn 2 grote tochten, in San Nicolaas en in Oranjestad. Beide steden hebben ook een lichtjesparade, die is 's avonds en dan loopt iedereen er verlicht bij. Dat moet geweldig zijn. Ik heb die niet meegemaakt, voor Jeske en Noor is dat te laat (ook al stop ik Noor 's middags in bed). Gisteren was de grote parade in Oranjestad. Een heel kleurrijk gebeuren, met de prachtigste kostuums en de muziek op standje heel hard. Velen lopen met oordoppen in, want het is niet te doen. Je loopt echt gehoorbeschadiging op. Maar het is een enorm feest.

Nog een laatste gebeurtenis, die tekenend is voor de bureaucratie is hier op Aruba.
De vergunning van Jeske en Noor is afgegeven op 11 oktober 2016 en was nog 10 dagen geldig, want op 21 oktober moest de vergunning verlengd worden. We hadden een afspraak op dinsdag 18 oktober. Alle papieren in orde gemaakt door HR. Marcel naar de belastingdienst, hulpkantoor in Paradera. Ze gaan om 08.00 uur open, maar de eerste werknemer komt om 08.30 uur binnen en moet dan nog koffie drinken enzo. En we hadden die dag om 11.00 uur een afspraak bij de Dimas (overheidsinstantie die zicht bezig houdt met vergunningen enz). Ze kijken de papieren door, zit er type ex op en dat mag niet. Stom van HR! Marcel terug naar kantoor, nieuwe formulieren opgehaald. Nu naar ander hulpkantoor, in Noord, dat is dichterbij. Zegt de mevrouw aan het loket, oh maar dit formulier mag ik niet stempelen, dat mag alleen op het hoofdkantoor. Marcel zegt, ik heb op de website gekeken en gebeld, en alle formulieren mogen op het hulpkantoor getekend worden. Nee hoor, deze niet. Inmiddels was het al 10.15 uur. Dan moet je de hele stad door naar het hoofdkantoor van belasting. Daar had hij er meer dan 30 voor zich. Inmiddels had ik de meiden opgehaald bij school en was toch maar naar Dimas gegaan. Maar ja, dat ging Marcel niet redden, want bij dit belastingkantoor gingen de werknemers toch nog even koffiepauze houden. We kennen gelukkig de overbuurman, die bij de Dimas werkt en die had ik al ingelicht. We kregen een nieuwe afspraak voor vrijdag 21 oktober, just in time. Toen was alles in orde en hebben we de formulieren ingediend. De meiden zijn die dag ingeschreven bij AZV, het ziekenfonds op Aruba. Dat is ook fijn, eindelijk naar de kinderarts voor een afspraak wat betreft de allergieën van de meiden.
Maar het gaat allemaal zo tergend langzaam, pff. Je moet echt geduld hebben. In januari is ook de verlening goedgekeurd en over een paar maanden gaan we opnieuw de molen in. Na 5 jaar krijg je pas een firma liber, een permanente verblijfsvergunning.
Ook zoiets... motorrijtuigenbelasting betalen. Dat kan fysiek bij de belastingdienst. Online kan ook, alleen als je voor een jaar betaald, maar dan moet je toch nog je sticker ophalen. Marcel heeft er op dinsdag ongeveer 1,5 uur gezeten, maar ik ken verhalen van mensen die 7 (!) uur bij de belasting hebben gezeten om te betalen. De laatste week stonden er rijen voor de deur om naar binnen te mogen. Dan ga je echt terug in de tijd hoor. Het heeft ook wel weer sjeu, behalve als je erin zit.

Over een paar weken krijgen we weer bezoek uit NL van mijn schoonmoeder en schoonzus. Voor Jeske en Noor houden we dat nog even geheim. Grote verrassing.

Tot zover weer een inkijkje in ons, verder gewone en alledaagse, leven op Aruba.

Groeten Simone

Nog 2 video's