Het gewone leven gaat door
Door: Simone
Blijf op de hoogte en volg Simone
26 Februari 2016 | Aruba, Aruba
Na alle hectiek van december is het gewone leven weer begonnen of eigenlijk verder gegaan.
December was een heel drukke maand bij Superfood. Marcel heeft vrijwel de hele maand gewerkt, net als de rest van alle collega´s. Rijen dik voor de kassa, je moest echt geduld hebben.
Oud & Nieuw werd ingeluid met een zogenaamde "pagara" een miljoenklapper. Gelukkig hadden we oordoppen in.
We wonen nu vlak achter de High Rise hotels en daar werd echt prachtig vuurwerk afgestoken. We hadden een waanzinnig uitzicht.
Half januari kwam de eerste visite: mijn ouders kwamen langs. We hadden niks verteld aan Jeske en Noor dus die zagen opa en oma op de luchthaven en waren echt hartstikke blij! Wat een verrassing. Helaas werd mijn moeder ziek en zijn we zelfs nog bij de huisarts geweest. Met medicatie knapte ze op. Ook Noor werd ziek. Zij had een aantal dagen hoge koorts en was zelfs op haar verjaardag (22-01) niet fit. Het was hartstikke jammer, want het programma werd door de zieken toch wel wat anders dan gepland. Het was weer moeilijk om afscheid te nemen, dat blijft toch lastig. Maar ze waren erg blij dat ze nu zelf hadden gezien waar we (nu) wonen en hoe we leven en waar we werken en naar school gaan. Op naar de volgende visite in april!
Wel hebben we sinds een paar weken een nieuwe huisgenoot: Guus. Een hond was een lang gekoesterde wens van Marcel en mij maar in NL zat het er gewoon niet in. Hier kwam opeens een advertentie op Facebook voorbij met boxerpups.... we zijn gaan kijken en tja, dan ben je verkocht. Guus was de grootste uit het nest. Maar een raszuivere boxer, nee, we denken toch een kruising met een bull mastiff. Maar dat maakt niet uit. Zaterdags hebben we hem opgehaald en maandagmiddag zaten we bij de dierenarts. Geen goed teken. Hij slikte al tabletten tegen karpatten (Papiaments voor teken), maar had ook bloedarmoede en vocht tekort. Dus extra vocht toegediend, medicijncocktail en de volgende dag weer terug. En woensdag ook weer. Kassa dus. Gelukkig was het geen parvo en is hij weer opgeknapt. Wel loopt hij wat achter met inentingen, dus hij mag nog niet buiten het hek. Volgende week zijn 2e inenting. Eind april gaan we op puppycursus. Dat heeft hij wel nodig. Hij is ondeugend en bijt graag in enkels en kleren. Het is druk, maar het is wel leuk. Hij is zo blij als je thuis komt of als je s ochtends uit bed komt. Dan loopt hij bijna in een cirkel, geweldig.
In januari is ook de vergunning van Marcel en mij rond gekomen. Daarna moet je je inschrijven bij Censo (burgerlijke stand) met een origineel uittreksel van uitschrijving in NL. Dat heeft mijn schoonzus woensdag opgehaald, mijn schoonmoeder heeft het opgehaald in Utrecht en mijn ouders hebben het meegenomen naar Aruba. Daarna moet je naar de belastingdienst om een zogenaamd persoonsnummer (eigenlijk je BSN) aan te vragen. Zitten we daar, blijkt dat we nog een nummer hebben van 14 jaar geleden. Toen is ook een vergunningprocedure gestart, maar nooit afgerond. Wel hebben we toen dus een nummer gekregen. Nooit geweten! Je zou denken dat dat soort informatie wel naar voren komt als je de procedure start bij de Dimas, maar dat is helaas niet zo. Hier hebben alle overheidsinstanties een eigen systeem, om het makkelijker te maken. Daarna inschrijven bij de AZV, de ziektekostenverzekering bij Aruba. Hier bestaat geen eigen risico. De premie wordt van ons salaris ingehouden, en verder hoeven we niks te betalen. De vergoedingen schijnen ook niet je van het te zijn, want ja, het moet ook hier allemaal wel bekostigd kunnen worden. Dus we moeten nog wel een vergelijking doen met het NL systeem. Helaas heb ik de huisarts ook al een paar keer gezien. Ik ben toch wel 3 weken ziek geweest, begon met een soort buikgriep en ik bleef maar maagpijn houden. Sinds gisteren gaat het weer beter. Ook hier heerst een griepvirus. Als je ziek bent, moet je je melden bij je werk en dan moet je direct dezelfde dag naar de bedrijfsarts. Nu was ik die ochtend ook al bij mijn eigen huisarts geweest maar dat maakte niet uit. De bedrijfsarts mat de bloeddruk en hoorde mijn verhaal aan (dit was een dinsdag) en hij verklaarde dat ik donderdag weer kon werken. Toch knap! Donderdag zijn we ons gaan inschrijven bij de SVB en eigenlijk had ik daar vrijdag naartoe gemoeten omdat ik ziek was. Daar had ik weinig zin in, dus heb ik me beter gemeld.
De vergunningprocedure is nu in gang gezet voor Jeske en Noor. Dat gaat op basis van gezinshereniging en we hopen dat dit snel in orde komt.
Carnaval 2016. Carnaval is een enorm feest hier op het eiland, echt iedereen loopt hiervoor warm. Er zijn diverse optochten op het eiland, waaronder de kinderoptocht. De meisjes zijn echt prachtig opgemaakt en aangekleed! Ook is er een lichtjesparade, die start om 20.00 uur s avonds en is sprookjesachtig doordat iedereen zijn of haar pak heeft versierd met allemaal lichtjes. Op Aruba is het natuurlijk elke dag om 19.00 uur donker. Op zaterdag 7 en zondag 8 februari was de grote optocht. Zaterdag in San Nicolaas en op zondag in Oranjestad. Je kunt je inschrijven voor deze optocht en je aansluiten bij een bepaalde groep. Elke groep heeft zijn eigen "uniform" met eigen kleuren en hoofdversiering. Je laat je pakje maken door een naaister en versiert deze met stenen die je koopt bij de Chinese winkels op het eiland. Het is werkelijk een prachtig gezicht, al die schitterende kleuren en kleding. Men steekt zich graag in de schulden voor het carnaval. Wel moet je zorgen dat je er op zondag vroeg bij bent in Oranjestad. Eigenlijk eigen je je op zaterdag al een plekje toe langs de route. Op zondag ben je vroeg aanwezig met een volle koelbox voorzien van drank en eten en men wacht tot de optocht rond 14.00 uur gaat beginnen aan het begin van Oranjestad. Vaak is het einde van de optocht om 18.00 uur. Dat is best een lange zit. Ook Superfood sluit op zondag om 14.00 uur zodat ook de werknemers in de gelegenheid zijn om de optocht bij te wonen.
Noor is dus afgelopen januari 4 jaar geworden. Helaas mag zij nog niet naar school en moet ze wachten tot na de zomervakantie (augustus 2016). Dat is jammer, want ze is er onder de hand wel aan toe, maar zo zijn de regels.
Momenteel werk ik op het kassakantoor, waar elke dag de kassalades worden geteld, en nog veel meer werk wordt gedaan. Ik houd me bezig met de creditcardbetalingen, pinpas en cadeaukaartbetalingen. Daarnaast voer ik de betaaloverzichten in per dag van de CMB (bank op Aruba). Het is niet bijzonder werk, maar ik heb werk en ik ben bezig. De verwachting is dat er op termijn zeer zeker ander werk vrij komt, maar ja er is niet bekend wanneer. Ik moet geduld hebben en de mensen die me een beetje kennen weten dat ik dat niet echt heb. Marcel is druk, maar krijgt ook veel te maken met die dooddoeners, zo van: ja, maar zo werken wij niet bij Superfood, nee dat doen wij zo niet bij Superfood. Tja, als je al 5 jaar of langer bij SF werkt, krijg je toch last van tunnelvisie denk ik. Wel jammer, want het kost energie. Toch houdt ie vast aan zijn standpunten en ideeen, daarvoor is hij tenslotte ook aangenomen. Om veranderingen en vernieuwingen door te voeren.
Over 5 weken gaan we verhuizen naar het nieuwe huis. De container met onze eigen spullen komt 17 maart aan op het eiland. We kijken daar erg naar uit. Lekker naar een nieuw huis, eigen spullen, eigen bank!
December was een heel drukke maand bij Superfood. Marcel heeft vrijwel de hele maand gewerkt, net als de rest van alle collega´s. Rijen dik voor de kassa, je moest echt geduld hebben.
Oud & Nieuw werd ingeluid met een zogenaamde "pagara" een miljoenklapper. Gelukkig hadden we oordoppen in.
We wonen nu vlak achter de High Rise hotels en daar werd echt prachtig vuurwerk afgestoken. We hadden een waanzinnig uitzicht.
Half januari kwam de eerste visite: mijn ouders kwamen langs. We hadden niks verteld aan Jeske en Noor dus die zagen opa en oma op de luchthaven en waren echt hartstikke blij! Wat een verrassing. Helaas werd mijn moeder ziek en zijn we zelfs nog bij de huisarts geweest. Met medicatie knapte ze op. Ook Noor werd ziek. Zij had een aantal dagen hoge koorts en was zelfs op haar verjaardag (22-01) niet fit. Het was hartstikke jammer, want het programma werd door de zieken toch wel wat anders dan gepland. Het was weer moeilijk om afscheid te nemen, dat blijft toch lastig. Maar ze waren erg blij dat ze nu zelf hadden gezien waar we (nu) wonen en hoe we leven en waar we werken en naar school gaan. Op naar de volgende visite in april!
Wel hebben we sinds een paar weken een nieuwe huisgenoot: Guus. Een hond was een lang gekoesterde wens van Marcel en mij maar in NL zat het er gewoon niet in. Hier kwam opeens een advertentie op Facebook voorbij met boxerpups.... we zijn gaan kijken en tja, dan ben je verkocht. Guus was de grootste uit het nest. Maar een raszuivere boxer, nee, we denken toch een kruising met een bull mastiff. Maar dat maakt niet uit. Zaterdags hebben we hem opgehaald en maandagmiddag zaten we bij de dierenarts. Geen goed teken. Hij slikte al tabletten tegen karpatten (Papiaments voor teken), maar had ook bloedarmoede en vocht tekort. Dus extra vocht toegediend, medicijncocktail en de volgende dag weer terug. En woensdag ook weer. Kassa dus. Gelukkig was het geen parvo en is hij weer opgeknapt. Wel loopt hij wat achter met inentingen, dus hij mag nog niet buiten het hek. Volgende week zijn 2e inenting. Eind april gaan we op puppycursus. Dat heeft hij wel nodig. Hij is ondeugend en bijt graag in enkels en kleren. Het is druk, maar het is wel leuk. Hij is zo blij als je thuis komt of als je s ochtends uit bed komt. Dan loopt hij bijna in een cirkel, geweldig.
In januari is ook de vergunning van Marcel en mij rond gekomen. Daarna moet je je inschrijven bij Censo (burgerlijke stand) met een origineel uittreksel van uitschrijving in NL. Dat heeft mijn schoonzus woensdag opgehaald, mijn schoonmoeder heeft het opgehaald in Utrecht en mijn ouders hebben het meegenomen naar Aruba. Daarna moet je naar de belastingdienst om een zogenaamd persoonsnummer (eigenlijk je BSN) aan te vragen. Zitten we daar, blijkt dat we nog een nummer hebben van 14 jaar geleden. Toen is ook een vergunningprocedure gestart, maar nooit afgerond. Wel hebben we toen dus een nummer gekregen. Nooit geweten! Je zou denken dat dat soort informatie wel naar voren komt als je de procedure start bij de Dimas, maar dat is helaas niet zo. Hier hebben alle overheidsinstanties een eigen systeem, om het makkelijker te maken. Daarna inschrijven bij de AZV, de ziektekostenverzekering bij Aruba. Hier bestaat geen eigen risico. De premie wordt van ons salaris ingehouden, en verder hoeven we niks te betalen. De vergoedingen schijnen ook niet je van het te zijn, want ja, het moet ook hier allemaal wel bekostigd kunnen worden. Dus we moeten nog wel een vergelijking doen met het NL systeem. Helaas heb ik de huisarts ook al een paar keer gezien. Ik ben toch wel 3 weken ziek geweest, begon met een soort buikgriep en ik bleef maar maagpijn houden. Sinds gisteren gaat het weer beter. Ook hier heerst een griepvirus. Als je ziek bent, moet je je melden bij je werk en dan moet je direct dezelfde dag naar de bedrijfsarts. Nu was ik die ochtend ook al bij mijn eigen huisarts geweest maar dat maakte niet uit. De bedrijfsarts mat de bloeddruk en hoorde mijn verhaal aan (dit was een dinsdag) en hij verklaarde dat ik donderdag weer kon werken. Toch knap! Donderdag zijn we ons gaan inschrijven bij de SVB en eigenlijk had ik daar vrijdag naartoe gemoeten omdat ik ziek was. Daar had ik weinig zin in, dus heb ik me beter gemeld.
De vergunningprocedure is nu in gang gezet voor Jeske en Noor. Dat gaat op basis van gezinshereniging en we hopen dat dit snel in orde komt.
Carnaval 2016. Carnaval is een enorm feest hier op het eiland, echt iedereen loopt hiervoor warm. Er zijn diverse optochten op het eiland, waaronder de kinderoptocht. De meisjes zijn echt prachtig opgemaakt en aangekleed! Ook is er een lichtjesparade, die start om 20.00 uur s avonds en is sprookjesachtig doordat iedereen zijn of haar pak heeft versierd met allemaal lichtjes. Op Aruba is het natuurlijk elke dag om 19.00 uur donker. Op zaterdag 7 en zondag 8 februari was de grote optocht. Zaterdag in San Nicolaas en op zondag in Oranjestad. Je kunt je inschrijven voor deze optocht en je aansluiten bij een bepaalde groep. Elke groep heeft zijn eigen "uniform" met eigen kleuren en hoofdversiering. Je laat je pakje maken door een naaister en versiert deze met stenen die je koopt bij de Chinese winkels op het eiland. Het is werkelijk een prachtig gezicht, al die schitterende kleuren en kleding. Men steekt zich graag in de schulden voor het carnaval. Wel moet je zorgen dat je er op zondag vroeg bij bent in Oranjestad. Eigenlijk eigen je je op zaterdag al een plekje toe langs de route. Op zondag ben je vroeg aanwezig met een volle koelbox voorzien van drank en eten en men wacht tot de optocht rond 14.00 uur gaat beginnen aan het begin van Oranjestad. Vaak is het einde van de optocht om 18.00 uur. Dat is best een lange zit. Ook Superfood sluit op zondag om 14.00 uur zodat ook de werknemers in de gelegenheid zijn om de optocht bij te wonen.
Noor is dus afgelopen januari 4 jaar geworden. Helaas mag zij nog niet naar school en moet ze wachten tot na de zomervakantie (augustus 2016). Dat is jammer, want ze is er onder de hand wel aan toe, maar zo zijn de regels.
Momenteel werk ik op het kassakantoor, waar elke dag de kassalades worden geteld, en nog veel meer werk wordt gedaan. Ik houd me bezig met de creditcardbetalingen, pinpas en cadeaukaartbetalingen. Daarnaast voer ik de betaaloverzichten in per dag van de CMB (bank op Aruba). Het is niet bijzonder werk, maar ik heb werk en ik ben bezig. De verwachting is dat er op termijn zeer zeker ander werk vrij komt, maar ja er is niet bekend wanneer. Ik moet geduld hebben en de mensen die me een beetje kennen weten dat ik dat niet echt heb. Marcel is druk, maar krijgt ook veel te maken met die dooddoeners, zo van: ja, maar zo werken wij niet bij Superfood, nee dat doen wij zo niet bij Superfood. Tja, als je al 5 jaar of langer bij SF werkt, krijg je toch last van tunnelvisie denk ik. Wel jammer, want het kost energie. Toch houdt ie vast aan zijn standpunten en ideeen, daarvoor is hij tenslotte ook aangenomen. Om veranderingen en vernieuwingen door te voeren.
Over 5 weken gaan we verhuizen naar het nieuwe huis. De container met onze eigen spullen komt 17 maart aan op het eiland. We kijken daar erg naar uit. Lekker naar een nieuw huis, eigen spullen, eigen bank!
-
26 Februari 2016 - 07:25
Martien:
Dag allemaal,
Dank voor je leuke verhaal en foto's .
Ik ben benieuwd hoe het verder gaat.
Succes.
Martien
-
26 Februari 2016 - 08:58
Toos Van Fulpen:
Hallo Allemaal,
Wat leuk om te lezen hoe het daar allemaal gaat.
Wel jammer dat je zoveel geduld moet hebben Simone voor dat je echt de baan hebt die je leuk vind.
Maar ja je hebt in ieder geval werk.
Leuke hond trouwens daar zullen jullie veel plezier aan beleven.
Het zijn zulke leuke dieren!!!
Ja het Carnaval is daar iets groter dan hier in Hoogland hihi.
Geniet maar lekker daar.
Groetjes
Toos -
26 Februari 2016 - 09:00
Marianne:
Leuk uitgebreid verslag, Simone!
Wat een geregel die vergunningen :( Fijn dat jullie eigen spullen snel komen en jullie bijna naar je "eigen" huis kunnen verhuizen. Liefs, Marianne -
26 Februari 2016 - 09:34
Marieke:
Wat ontzettend gezellig om een jonge hond te hebben Simone! Dat geeft vast heel veel gezelligheid en plezier met elkaar :)
Heerlijk vooruitzicht om je eigen spullen straks eindelijk te hebben en je eigen huis in te kunnen richten. Veel plezier alvast daarmee! -
26 Februari 2016 - 10:13
Peter:
leuk om, naars foto's op Facebook weer een verhaal te lezen. Jullie zijn goed bezig daar zeg ! succes en hoe iedereen gezond :) -
26 Februari 2016 - 11:44
Linda:
Leuk om weer een uitgebreid verslag te lezen.
Fijn dat je nu toch een bertje op gaat knappen, het heeft lang genoeg geduurd.
Guus is een schat om te zien en als je naar zijn poten kijkt dan zou het inderdaad wel eens een grote hond kunnen worden. Als ie maar lief is, dan maakt dat niet uit. Kan Marcel hem toch uitlaten want die wil tenslotte niet met een fifi de straat op!
De dag van de verhuizing komt dus snel dichterbij, gelukkig. Lekker jullie eigen spullen weer.
Tot een volgend verhaal! -
26 Februari 2016 - 19:43
Jose Wubben:
Leuk, zo'n uitgebreid verhaal en hiermee een inkijkje in jullie leven. Geduld is een schone zaak, hè Simone ;-). Komt op termijn vast goed! Jullie hebben genoeg omhanden en in het vooruitzicht: verhuizing, Guus, bezoek, leuk hoor. En straks lekker je eigen spullen weer! Tot het volgende verhaal! Groetjes! -
26 Februari 2016 - 21:05
Rita Wolterse:
hoi Simone,
je ziet het is gelukt super hoor!!! Wat een ontzettend leuke hond dat wordt een grote jongen. Wat fijn dat jullie spullen er aan komen en dat je dan (eindelijk) je nieuwe huis in kunt. Geniet er van
groet Rita -
02 Maart 2016 - 21:31
Ingrid Reusink:
Hoi lieve allemaal , wat gezellig om jullie verhaal weer te lezen. Jammer dat je zo ver weg woont ( ik had Guus wel een x willen uitlaten ) ben dol op honden. Succes met alles en de verhuizing veel liefs ingrid xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
